✅معلمها! والدین! به کودکان تجاوز نکنید.
روزی دانش آموزی به نام بیژن در یکی از شهرهای شمال در جواب معلمش که از او پرسید چرا تو شهرهای شمال خونه ها رو شیب دار میسازن، دچار استرس شد و رو کلمه شیب گیر کرد، این استرسش توسط معلمش فیلمبرداری و ضبط شد و در تمام ایران پخش شد..آن کودک بخاطر تمسخر دوستان و همشهریانش دیگه نتوانست به مدرسه برود و ترک تحصیل کرد و تمام سرنوشت و آینده آن کودک بخاطر فیلمبرداری و عکس گرفتن پنهانی و نابجای معلمش نابود شد..
این داستان تا سر حد جنون غم دارد..غم دارد از مسئول نبودنمان در برابر شغلمان غم دارد از مسئول نبودن در برابر سرنوشت کودکانمان..
ومن هنوز معلمانی را میبینم که با انتشار عکسهایی از دانش آموزان خود در گروه ها و استوری کردنهایشان در شرایط نامطلوبی که قطعا خود کودک رضایت ندارد و شاید حتی در برابر همکلاسیهایش خجالت میکشد، ساعتها سرگرم هستند..
از معصومیت کودکان و جایگاه خودمان در ارتباط با آنها سواستفاده نکنیم.
اگر مدام عکس کودکتان و یا دانش آموزانتان رو بدون رضایت او منتشر میکنید بدانید که دارید به او تجاوز میکنید و منتظر باشید تا او با دیگران نیز چنین کند. به او می آموزید که به اشتراک گذاری عکسها و داستانهای خصوصی دیگران کاری است که از او انتظار میرود و مناسب است..
اکثر کودکان امروز طعم به اشتراک گذاری عکس هایشان در درصفحه های اجتماعی والدین یا معلمان خود چشیدند.اما کمتر به این مسئله از نگاه کودکان توجه شده است.
ممکن است معلمی یا مادری عکس کودک را بدون آنکه نیت بدی داشته باشد در وضعیتی مضحک و نامناسب منتشر کند ولی این کار او ممکن است بعدها کودک را خجالت زده و غمگین کند و در شکل گیری اعتمادبه نفس او نقش بسزایی داشته باشد.
درواقع بسیاری از کودکان سالهای ابتدایی مدرسه را با حقوق ناچیزی در قبال به اشتراک گذاریهای آنلاین معلمان و والدینشان گذراندند.
ما داریم اجتماعاتی را میسازیم و زندگی هایمان را از طریق شبکه های اجتماعی گسترش می دهیم.اما خیلی تازه کاریم...
در حالی که زمانی مشغول بررسی موضوعات متعارض حفاظت از حریم خصوصی و به نمایش درآوردن زندگی هایمان هستیم، ممکن است زمان خوبی باشد برای اینکه در عادتهایمان باز اندیشی کنیم تا به کودکانمان اهمیت رضایت را آموزش دهیم تا معنای شرافت و مسئولیت پذیری را به آنها بیاموزیم...
تا دیگر با سرنوشت بیژن ها بازیها نکنیم.
کودکان میفهمند، برای دیدن رضایت کودکان فقط کافیست به چشمهایشان نگاه کنیم.
لطفا از معصومیت کودکان و جایگاه خودمان در ارتباط با آنها سواستفاده نکنیم.
نویسنده: سارا نوبهاری
ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان